sqr(z)

Η συνάρτηση sqr υπολογίζει το τετράγωνο του z, δηλ. το z υψωμένο στη δύναμη του 2. Το z μπορεί να είναι οποιοδήποτε αριθμητική παράσταση που υπολογίζει ένα πραγματικός αριθμός ή ένα μιγαδικός αριθμός.

exp(z)

Η συνάρτηση exp χρησιμοποιείται για να υψώσει την e, σταθερά του Όιλερ, στη δύναμη του z. Αυτή είναι η ίδια με την e^z. Η z μπορεί να είναι οποιαδήποτε αριθμητική παράσταση που υπολογίζει ένα πραγματικός αριθμός ή ένα μιγαδικός αριθμός.

sqrt(z)

Η συνάρτηση sqrt υπολογίζει την τετραγωνική ρίζα της z, δηλαδή το z υψωμένο στη δύναμη του ½. Το z μπορεί να είναι οποιοδήποτε αριθμητική παράσταση που υπολογίζει ένα πραγματικός αριθμός ή ένα μιγαδικός αριθμός. Αν ο υπολογισμός γίνεται με πραγματικούς αριθμούς, το όρισμα ορίζεται μόνο για z ≥ 0.

root(n, z)

Η συνάρτηση root υπολογίζει την n^η ρίζα του z. Τα n και z μπορεί να είναι οποιοδήποτε αριθμητική παράσταση που υπολογίζει ένα πραγματικός αριθμός ή ένα μιγαδικός αριθμός. Αν ο υπολογισμός γίνεται με πραγματικούς αριθμούς ορίζεται μόνο για z ≥ 0.

Όταν ο υπολογισμός γίνεται με πραγματικούς αριθμούς, η συνάρτηση ορίζεται μόνο για z<0 αν το n είναι περιττό ακέραιος. Για υπολογισμούς με μιγαδικούς αριθμούς, το root ορίζεται για όλο το μιγαδικό επίπεδο εκτός από τον πόλο n=0. Σημειώστε ότι για υπολογισμούς με μιγαδικούς αριθμούς το αποτέλεσμα θα έχει πάντα ένα φανταστικό μέρος όταν z<0 αν και το αποτέλεσμα είναι πραγματικός όταν οι υπολογισμοί γίνονται με πραγματικούς αριθμούς και το n είναι ένας περιττός ακέραιος.

Αντί για το x^(1/3), μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το root(3, x).

ln(z)

Η συνάρτηση ln υπολογίζει τον λογάριθμο του z με βάση το e, που είναι η σταθερά του Όιλερ. Το ln(z) είναι συνήθως γνωστό ως φυσικός λογάριθμος. Το z μπορεί να είναι οποιοδήποτε αριθμητική παράσταση που υπολογίζει ένα πραγματικός αριθμός ή ένα μιγαδικός αριθμός. Αν ο υπολογισμός γίνεται με πραγματικούς αριθμούς, το όρισμα ορίζεται μόνο για z>0. Όταν υπολογίζεται με μιγαδικούς αριθμούς, το z ορίζεται για όλους τους αριθμούς εκτός από το z=0.

log(z)

Η συνάρτηση log υπολογίζει τον λογάριθμο του z με βάση το 10. Το z μπορεί να είναι οποιοδήποτε αριθμητική παράσταση που υπολογίζει ένα πραγματικός αριθμός ή ένα μιγαδικός αριθμός. Αν ο υπολογισμός γίνεται με πραγματικούς αριθμούς, το όρισμα ορίζεται μόνο για z>0. Όταν υπολογίζεται με μιγαδικούς αριθμούς, το z ορίζεται για όλους τους αριθμούς εκτός από z=0.

logb(z, n)

Η συνάρτηση logb υπολογίζει τον λογάριθμο του z με βάση n. Το z μπορεί να είναι οποιοδήποτε αριθμητική παράσταση που υπολογίζει ένα πραγματικός αριθμός ή ένα μιγαδικός αριθμός. Αν ο υπολογισμός γίνεται με πραγματικούς αριθμούς, το όρισμα ορίζεται μόνο για z>0. Όταν υπολογίζεται με μιγαδικούς αριθμούς, το z ορίζεται για όλους τους αριθμούς εκτός από το z=0. Το n πρέπει να υπολογίσει έναν θετικό πραγματικό αριθμό.